internet insanı mutsuz eder.iletişim kolay,hersey daha cabasız.bu kolaylıktan kopmadan birşeyleri hala sıkı tutmak gerek.belki sadece insanoglunun aklına gelenleri hemen gerceklestirebilmesini sagladıgı için böyle,herneyse.buda bir internet günlüğü neticede?
msn sayfamda "özür dilerim"i gördüm.boş.muhtemelen geçmiş için bıdı bıdı diye düşündüm.
ben farketmemiştim ama sonra acıkladı ki sevgilisi facebooktan beni silmiş ondan özür diliyor.ah bu muhabbetler.tepinmek istiyorum yahu.tepinmek.
aklıma gelen bi kaç anı .acıyla gülümsedim.ona dair değil kendime dair kendi hastalıklı yasantıma dair.
şimdi beni üstüne üstlük aramıs,sevgilisinden "manyak" diye söz ediyordu.kabuk baglamıs yara acıldı ve bendeki mide bulantısı kusmaya dönüştü.artık hissettiklerimi rahatça kaybetme korkusu olmaksızın,acık kapı bırakmaksızın söylüyorum,gercek bu cunku.
ama,sen,seninle ilişkimi her hatırladıgımda kendimden igrenmeme sebep oluyorsun.o zamanın suclusu benim,samimiyetsizligine inanmam.
ve son olarak FACEBOOKA KOYİM
gecti sinirim evet.rahat.dagılabilrsiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder