okul

4 sene birşeye hazırlanıyorsun.yüzlerce en az senin kadar bilinçli insanla beraber.kosullar zor,agır,duygusal olarak agır.
ve birşekilde olmuyor.nedeni nasılı sanırım önemli değil.sadece farkındalık önemli.
ve o sey iyi hep en iyi olarak gösteriliyo.
bitiyor,olumsuz,ağlıyorum,çok ağlıyorum.
sonra müthiş bi rahatlık.
bu kadar sinirin bu kadar sivilcenin bu kadar calısmaların sonucunda ne oldugu önemsiz olan bi sinir bosalması.üzüntü kalmıyo.duruyorum.ben bu işi istiyor muyum.neden gercekten bi üzgünlük degilde kırgınlık bu.
hayır,ben tiyatroyu bi tür kimliğim olarak görüyorum,varolma ve ilişki bicimi olarak.
bu ilişki bicimini kendim aktarıyorum.canlı.taze.yeni.bu yuzden ben oyuncu olacagım
sonra bakıyorum bi sürü dedikodu rivayet su hoca böyle sert böyle manyak.ah yorgunluk.
hayatıma cok dogru noktalardan temas etmiş insanların ögretmenim olacagı,tanıstıgım ögrencilerin benimle aynı kafada işler yaptıgı,alternatif ve özel bir okul olma yolunda giden,enerji cıkan bir yer beni kabul etmiş.ve oyuncu oldugum için değil,nazlı olarak kafamın içindekiler için.ve bu deger cok önemli.ben oyuncu değilim ki,öğrenci olmak istiyorum.cıkınca olacagım.e o halde?
bu okulun degerlendirmesi bana uyuyorsa,ve egitmenler,ve ögrenciler.
evet ben dogru yerdeyim.bogaza nazır tarihi bina.hiç kasvetli değil.
ve burası bana inanılmaz bi huzur saglıyor.
klişelerden kurtulmak gerek dedim hep,bilmeden kurtulup alternatife gittim aslında.
kadir has bana iyi gelecek,iyi hislerim var

ah ya

öyle bi zamanda geldin ki,öööyle bi zamanda.her an en hızlısından dogru akıyo.olması gerektiği gibi.cünkü dogru yok,yanlıs yok,plan yok.sen varrsın ben varım.hemen yogun,hersey hemen ama ben yine de saatlerce gözlerine bakabilir oluyorum.sonra içimden bişiyler akıyor,kopuyor,geri dönüyorum dünyaya.elini tutuyorum.muhallebicide oturur gibi acaip huzurlu bi tutku olusuyor.ve hersey ortaklasa hissediliyor.garip bişi oluyor bu garip ve güzel ve sanki sey gibi..cok tecrübesiz.
aslında ne kadar bişi bilmiyomuşum nedir iki insanın birbirine sevgilim demesi.zaman önemli değilmiş,hiç değil.
böyle birşey,adı herneyse,kendi içinde zamanını yasıyor,o iki insan yasıyor,dısarıdaki dünyanın zaman kavramıyla bir değil,hiç değil.

ve ve

sevgilim dizimde ystıyor.odman ve ercan konusuyorlar.sezen müslüm bizimle.mutluyum.mutlu.mutlu.güzel bir gece.

şimdilerde,saniyelerde

bir bakalım.karanlık bir salon.tabi pencerelerden aksam üstünün kücük ısıgı giriyor.gün bitti haydi bakalım ışığı.benim için gece endişelerle dolu.öte yandan endişelenicek pek birşey yok.enerjisizliğim kendimi kızdıracak noktada.yarın d böyle bir enerjide olmaktan cok korkuyorum
birazdan sigaram bitecek.bulumun kıcı hareketlencek.yarın sınav için giyilecek seyler aranmak üzere dolap bosaltılacak.en güzel sutyen takılıp ugur getirsin denecek.
canta yapılacak .aksesuarlar.hı hı evet.
kendime tekrarlıyorum.amac değil araç.
enerjisizlik sıcabileceğim nokta.tam hazırmıyım onu da bilmiyorum.calısmak gerek vanya dayı.calısmak.