vapur iskelesinde sigaramın külünü,ruj sürmüş kadının ince sigarası üstüne silkerken onu düşündüm.kırmızı ruj izli yarısına kadar içilmş slim sgaraların doldurdugu mavi cam kültablaları.kendinden nefret ederek sürülmüş kırmızı ruj.üstüne yakıstırmaya callıstıgı kıyafetler.elbiselerini bana vermiyor.artık üstüne olmayan giysileri.senin için sakladım derken,yeni baslayan hayatıma ve ondan zayıf vucuduma lanet ederek.kapıyı acıp lanet olsn sana dyor.sorunsuz gecen ergenligimde basta içksinden utanırken,şimdi ayrı bir birey oldugumu farketmemle rahatlamam,bana her bulasıgında mantıklı konusmam onun sinirini daha da bozuyor.çevreme saldırıyor.arkadaslarıma,asklarıma.babam götünü dönüp uyudugunda benim birşyler yapıyr olmam sinirlendiriyor onu.giderek kalıbımın cıktıgını görmem.sgara içerken en cok bundan korkuyorum.her kız gibi,her kkız cocugu gbi ona benzemekten.sigaramı kalın alıyorum sabah.onun aksine nescafe deil türk kahvesi içiyorum.5yıl sonra kucagımda cocukla,aslında hiçte hayal etmeedigm ama bir sekilde baglı kaldıgım adamla bir evde durmak ve onlar bişiyler yasarken televzyon izlemek istemiyorum.sigarayı söndürüyorum.aksam eve gidişim nasıl oalcak biliyorum.yıllarca binlerc kez terddütle actıgım kapı.karanlık bir ev.bizde gündüz ısık yanıyorsa deilo karanlıgın iiçinde televizyon ısıgı varsa mutsuz o ev.önce yogun havasızlık.bu havasızlık nasıl oluyor blmiyorum.dagınık bir mutfak.bitirilememiş yarım bira kutusu ve onlarca bos yanında.dısarıdan söylenmiş agır yemk çöpleri.sigara yok.sigara içmemiş.hemen içkli oldgumun ertesi sabahı bi sigara yakkıyorum kalınından.ben seviyorum aksamdan kalmallıgın sigarasını.değil mi?birazdan onu görecegimi bilerek ne yapacagımı bilmez halde öylesine dikiliyorum.bulasık makinesini bosaltmassam bir kavga daha ckacagından eminim ve bosaltmıyorum bulasık makinesini.istemyorm.birazdan yüzünü görüyorum.önce evde ürültü cıkaran cıplak ayak sesi.tpuklarına hızla vurarak ilerliyor.onu gördüğümde sacımı nasıl cektigini hatırlıyorum.cıglıklarıma kosan babamın nasıl içeri gidip uyudunu.tırnaklarıma bakıyoru,takma uzun tırnaklarıma.onun tırnaklarının yüzüme nasıl battıgını hatırlıyorum.söküp atıyorum o tırnakları.kendsine vurdugunu biliyorum.herseyin suclusuna,kendisine.içeri gidince agladıgını da biliyorm.çaresizlikten.elden baska birşey gelmemesndn.konusamamasından.benim aglayacak nedenim yok,öylece oturup kendi tırnaklarımı yemeye baslıyorum
vapur iskelesinde sigaramın külünü,ruj sürmüş kadının ince sigarası üstüne silkerken onu düşündüm.kırmızı ruj izli yarısına kadar içilmş slim sgaraların doldurdugu mavi cam kültablaları.kendinden nefret ederek sürülmüş kırmızı ruj.üstüne yakıstırmaya callıstıgı kıyafetler.elbiselerini bana vermiyor.artık üstüne olmayan giysileri.senin için sakladım derken,yeni baslayan hayatıma ve ondan zayıf vucuduma lanet ederek.kapıyı acıp lanet olsn sana dyor.sorunsuz gecen ergenligimde basta içksinden utanırken,şimdi ayrı bir birey oldugumu farketmemle rahatlamam,bana her bulasıgında mantıklı konusmam onun sinirini daha da bozuyor.çevreme saldırıyor.arkadaslarıma,asklarıma.babam götünü dönüp uyudugunda benim birşyler yapıyr olmam sinirlendiriyor onu.giderek kalıbımın cıktıgını görmem.sgara içerken en cok bundan korkuyorum.her kız gibi,her kkız cocugu gbi ona benzemekten.sigaramı kalın alıyorum sabah.onun aksine nescafe deil türk kahvesi içiyorum.5yıl sonra kucagımda cocukla,aslında hiçte hayal etmeedigm ama bir sekilde baglı kaldıgım adamla bir evde durmak ve onlar bişiyler yasarken televzyon izlemek istemiyorum.sigarayı söndürüyorum.aksam eve gidişim nasıl oalcak biliyorum.yıllarca binlerc kez terddütle actıgım kapı.karanlık bir ev.bizde gündüz ısık yanıyorsa deilo karanlıgın iiçinde televizyon ısıgı varsa mutsuz o ev.önce yogun havasızlık.bu havasızlık nasıl oluyor blmiyorum.dagınık bir mutfak.bitirilememiş yarım bira kutusu ve onlarca bos yanında.dısarıdan söylenmiş agır yemk çöpleri.sigara yok.sigara içmemiş.hemen içkli oldgumun ertesi sabahı bi sigara yakkıyorum kalınından.ben seviyorum aksamdan kalmallıgın sigarasını.değil mi?birazdan onu görecegimi bilerek ne yapacagımı bilmez halde öylesine dikiliyorum.bulasık makinesini bosaltmassam bir kavga daha ckacagından eminim ve bosaltmıyorum bulasık makinesini.istemyorm.birazdan yüzünü görüyorum.önce evde ürültü cıkaran cıplak ayak sesi.tpuklarına hızla vurarak ilerliyor.onu gördüğümde sacımı nasıl cektigini hatırlıyorum.cıglıklarıma kosan babamın nasıl içeri gidip uyudunu.tırnaklarıma bakıyoru,takma uzun tırnaklarıma.onun tırnaklarının yüzüme nasıl battıgını hatırlıyorum.söküp atıyorum o tırnakları.kendsine vurdugunu biliyorum.herseyin suclusuna,kendisine.içeri gidince agladıgını da biliyorm.çaresizlikten.elden baska birşey gelmemesndn.konusamamasından.benim aglayacak nedenim yok,öylece oturup kendi tırnaklarımı yemeye baslıyorum
YanıtlaSil