başta dertler hep okuduklarımız gibi şeyler yazmak."vurucu" olmaktı.
amaçsız biraz.
sonra konuştuk konuştuk gördük dinledik
o arayı kaçırdım ben.farkındalık basladı.
sonsuz bir cocukluk içinde büyüyorduk
etrafımızda sarılı beton(!) zarlar;okul,aile,ilişkiler.
her zaman olacak şeye farkındalık ve dertler basladı.
karna inen tekmeler.bükülmüşlük.hep ağrı.
konuştukça yazmak derdinden çok daha cok görmek daha cok cıkmak ve kendi içine girmek isteği.
şimdi güzel şeyler oluyor.
kulemiz yıkılmadı,ayakta.
her cumartesi hayata yayılan özgürlük.bulutlar,bulutlar..